การใช้โซ่สัตว์เลี้ยงหรือที่รู้จักกันในนาม Tethers หรือ Tie-Outs ได้รับการถกเถียงกันมานานในหมู่เจ้าของสัตว์เลี้ยงและสัตวแพทย์ ในขณะที่เครื่องมือเหล่านี้สามารถให้ความยับยั้งชั่งใจชั่วคราวสำหรับสัตว์บานพับความปลอดภัยของพวกเขาเกี่ยวกับชีววิทยาเฉพาะสปีชีส์ความต้องการพฤติกรรมและปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม บทความนี้ตรวจสอบความเสี่ยงและประโยชน์ของห่วงโซ่สัตว์เลี้ยงในสัตว์ต่าง ๆ นำเสนอข้อมูลเชิงลึกตามหลักฐานเพื่อเป็นแนวทางในการตัดสินใจดูแลสัตว์เลี้ยงที่รับผิดชอบ
การทำความเข้าใจความเสี่ยง: กายวิภาคและพฤติกรรมมีความสำคัญ
ห่วงโซ่สัตว์เลี้ยง มักใช้สำหรับสุนัข แต่ความเหมาะสมของพวกเขาแตกต่างกันอย่างมากในสายพันธุ์ ยกตัวอย่างเช่นสุนัขมีคอที่แข็งแกร่งและ tracheas เมื่อเทียบกับสัตว์ขนาดเล็กเช่นแมวหรือกระต่าย การศึกษาที่ตีพิมพ์ในวารสารสมาคมการแพทย์สัตวแพทย์แห่งอเมริกา (2020) พบว่าการเชื่อมโยงที่ไม่เหมาะสมเพิ่มความเสี่ยงของการบาดเจ็บที่กระดูกสันหลังการบีบรัดและความเครียดทางจิตวิทยาในสัตว์ที่มีกายวิภาคที่ละเอียดอ่อนหรือระดับความวิตกกังวลสูง
สำหรับแมวโซ่ก่อให้เกิดอันตรายที่ไม่เหมือนใคร Felines เป็นศิลปินหลบหนีที่มีโครงกระดูกที่ยืดหยุ่น แม้แต่ปลอกคอที่ติดตั้งอย่างดีก็สามารถลื่นไถลได้นำไปสู่การพัวพันหรือหลบหนีโดยไม่ตั้งใจ นกสัตว์เลื้อยคลานและสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็กเช่นหนูตะเภาต้องเผชิญกับอันตรายมากขึ้น ร่างกายที่มีน้ำหนักเบาและกระดูกที่เปราะบางของพวกเขาทำให้พวกเขาเสี่ยงต่อการบาดเจ็บหากพวกเขาต่อสู้กับข้อ จำกัด
ผลกระทบทางจิตวิทยา: นอกเหนือจากอันตรายทางร่างกาย
การ จำกัด การเคลื่อนไหวผ่านโซ่สามารถกระตุ้นความเครียดเรื้อรังในสัตว์เลี้ยง แม้ว่าสุนัขจะปรับตัวได้มากขึ้นอาจพัฒนาความก้าวร้าวในดินแดนหรือเรียนรู้ที่ไร้ประโยชน์เมื่อผูกติดอยู่เป็นระยะเวลานาน สังคมอเมริกันเพื่อการป้องกันความโหดร้ายต่อสัตว์ (ASPCA) เตือนว่าการผูกมัดเป็นเวลานานรบกวนพฤติกรรมตามธรรมชาติเช่นการสำรวจและปฏิสัมพันธ์ทางสังคมซึ่งนำไปสู่ปัญหาพฤติกรรมระยะยาว
สำหรับสัตว์ที่เป็นเหยื่อเช่นกระต่ายหรือนกการไม่สามารถเคลื่อนย้ายได้สามารถเพิ่มความกลัวได้ การศึกษา 2021 ในวิทยาศาสตร์พฤติกรรมสัตว์ประยุกต์เชื่อมโยงการเคลื่อนไหวที่ จำกัด ในนกแก้วเพื่อเพิ่มขนนกและทำร้ายตัวเอง-เป็นสัญญาณที่ชัดเจนของความทุกข์
ทางเลือกเฉพาะสปีชีส์: ความปลอดภัยก่อน
สุนัข: ใช้สายรัดที่ปลอดภัยแทนปลอกคอเพื่อลดแรงกดดันจากหลอดลม จำกัด การเชื่อมโยงกับระยะเวลาสั้น ๆ (ต่ำกว่า 30 นาที) และตรวจสอบให้แน่ใจว่ามีการดูแลอย่างต่อเนื่อง
แมว: เลือกใช้ "catios" กลางแจ้งหรือการเดินตามด้วยการดูแลด้วยสายรัด breakaway
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก/นก: หลีกเลี่ยงโซ่ทั้งหมด ที่อยู่อาศัยที่ปลอดภัยด้วยสิ่งกีดขวางการหลบหนีและสภาพแวดล้อมที่ดีขึ้นด้วยโครงสร้างการปีนเขาหรือของเล่น
สัตว์เลื้อยคลาน: ให้ terrarium ที่กว้างขวางด้วยการไล่ระดับอุณหภูมิมากกว่าการควบคุมทางกายภาพ
การพิจารณาทางกฎหมายและจริยธรรม
หลายภูมิภาครวมถึงบางส่วนของยุโรปและสหรัฐอเมริกามีกฎหมายที่ จำกัด การปล่อยออกมาเป็นเวลานานเนื่องจากความกังวลด้านสวัสดิการ ยกตัวอย่างเช่นพระราชบัญญัติสวัสดิภาพสัตว์ของสหราชอาณาจักรปี 2549 ได้รับคำสั่งว่าสัตว์เลี้ยงมี“ อิสระในการแสดงพฤติกรรมปกติ” - มาตรฐานที่เข้ากันไม่ได้กับการผูกมัดถาวร